Funkcje API w obsłudze GPIO

Operowanie bezpośrednio na rejestrach 32–bitowego procesora lub mikrokontrolera nie należy do zadań prostych. Mimo, iż samo napisanie (stosunkowo zaawansowanych) aplikacji przy użyciu nazw rejestrów jest możliwe, to wprowadzanie zmian do istniejącego kodu po upływie na przykład kilku miesięcy, dodatkowo przez osobę, która nie jest autorem programu, jest w zasadzie niemożliwe do wykonania w sensownym czasie. Z tego powodu do takich operacji programiści wykorzystują funkcje o mniej lub bardziej kojarzących się nazwach. Jeżeli mamy do czynienia z bardzo skomplikowanym projektem wykorzystującym wiele peryferiów mikrokontrolera, to napisanie stosownych funkcji jest pracochłonne i wymaga dobrej znajomości architektury mikrokontrolera.