LinkedIn YouTube Facebook
Szukaj

Newsletter

Proszę czekać.

Dziękujemy za zgłoszenie!

Wstecz
Sprzęt pomiarowy

Analizator widma DSA815

Przyciskiem SPAN ustawiany jest zakres przemiatania widma. Parametr ten jest w ścisłym związku z częstotliwością początkową i końcową, stanowi bowiem różnicę między tymi częstotliwościami. Użytkownik może ustalać zakres przemiatania przez wprowadzenie obu tych częstotliwości lub określając częstotliwość środkową i bezpośrednio podany zakres przemiatania. Istnieje ponadto przypadek szczególny, w którym parametr Span jest równy zero. Analizator przechodzi wówczas z trybu wykreślania widma, czyli wykresu poziomu sygnału w funkcji częstotliwości, do trybu, w którym jest wyświetlany poziom sygnału w funkcji czasu dla częstotliwości środkowej (rys. 3). Zastosowanie trybu Zero Span może być trikiem wykorzystywanym do zasymulowania demodulacji sygnału AM.

 

Rys. 3. Pomiar poziomu sygnału RF w trybie Zero Span

Rys. 3. Pomiar poziomu sygnału RF w trybie Zero Span

 

 

Kolejnym bardzo ważnym parametrem przy oglądaniu widma jest RBW (Resolution Bandwidth). Od nastawy tego parametru zależy w pewnym stopniu kształt widma wyświetlanego na ekranie. Zła wartość RBW może całkowicie wypaczyć wykres widma, co przedstawiono na rys. 4. Parametr RBW określa z jaką rozdzielczością jest analizowane widmo. Jeśli rozdzielczość ta będzie zbyt mała (duża wartość RBW), to może się zdarzyć, że pomiędzy kolejnymi częstotliwościami wybranymi do skanowania widma znajdzie się jakiś prążek, który nie zostanie uwidoczniony na wykresie. Może też być tak, że widmo zostanie poszatkowane na kilka prążków, pomimo tego, że w rzeczywistości jest ciągłe (rys. 4c). Parametr RBW powinien być dobierany w wyniku kompromisu między dokładnością wykreślania widma a czasem jego tworzenia. Na rys. 4 zaznaczono obie te wielkości. W skrajnych przypadkach widmo może być skanowane nawet kilka minut. Należy ponadto mieć na uwadze, że parametr RBW dobierany automatycznie nie zawsze jest ustalany prawidłowo. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na odwzorowanie widma jest typ filtru RBW. Możliwe jest zastosowanie filtru Gaussa (-3 dB) lub EMI (-6 dB), który działa jednak tylko przy rozdzielczościach 200 Hz, 9 kHz i 120 kHz.

 

Rys. 4a. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma - wykres poprawny

Rys. 4a. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma – wykres poprawny

 

 

Rys. 4b. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma - wykres poprawny

Rys. 4b. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma – wykres poprawny

 

 

Rys. 4c. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma - pocięty wykres z powodu zbyt wysokiej częstotliwości RBW

Rys. 4c. Wpływ parametru RBW na dokładność wykresu widma – pocięty wykres z powodu zbyt wysokiej częstotliwości RBW

 

 

Skalowanie wykresu w osi pionowej jest wykonywane po naciśnięciu przycisku AMPT. W menu można ustawić m.in. wartość tłumienia wejściowego, przesunięcie w osi pionowej, wybrać jednostkę poziomu sygnału oraz typ skalowania osi pionowej (liniowy lub logarytmiczny). Przy pierwszej obserwacji nieznanego sygnału wygodnie jest skorzystać z ustawień automatycznych. Ważnym parametrem jest także ustawiana w tym  menu oporność wejściowa: 50 lub 75 Ω.

Analizator DSA815 może pracować z wyzwalaniem samobieżnym (Free Run), z wyzwalaniem sygnałem wideo lub sygnałem doprowadzanym do gniazda TRIGGER IN.

Do testowania urządzeń przydatny jest dobrze znany użytkownikom oscyloskopów cyfrowych test Pass/Fail. Najbardziej uciążliwym etapem poprzedzającym pomiar jest wprowadzanie maski. Zastosowana metoda pozwala jednak wykonać tę czynność w miarę sprawnie. Test sprawdza czy wykres widma nie przekracza wyznaczonego dla niego limitu (rys. 5). Jeszcze jednym narzędziem skopiowanym z oscyloskopów są proste obliczenia matematyczne. Można dzięki nim zobaczyć na przykład, jak wyglądałoby widmo po wzmocnieniu albo stłumieniu sygnału o określoną wartość. Przykład takiego pomiaru przedstawiono na rys. 6.

 

Rys. 5. Test Pass/Fail

Rys. 5. Test Pass/Fail

 

 

Jarosław Doliński jest absolwentem Wydziału Elektroniki na Politechnice Warszawskiej. Pracował w Przemysłowymi Instytucie Telekomunikacji oraz Instytucie Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy, gdzie zajmował się konstruowaniem urządzeń transmisji danych. Współpracował z Zakładem Urządzeń Teatralnych m.in. w zakresie konstrukcji interkomów teatralnych i urządzeń dla inspicjentów. Brał także udział w pracach projektowych rejestratorów urządzeń wiertniczych i elektroniki montowanej na żurawiach mobilnych. Obecnie prowadzi firmę zajmująca się konstruowaniem i produkcją urządzeń elektronicznych dla rehabilitacji i wspomagania treningu sportowego. Jest autorem czterech książek poświęconych elektronice i mikrokontrolerom, współpracuje ponadto z miesięcznikami „Elektronika Praktyczna”, „Elektronik” oraz „Świat Radio”.