W obecnym świecie mikrokontrolery są stosowane dosłownie wszędzie i, biorąc pod uwagę stosunek ich możliwości do ceny, jest to zrozumiałe. Naturalną stała się więc potrzeba stworzenia narzędzi umożliwiających budowanie w łatwy sposób prostych (chociaż nie tylko) systemów mikroprocesorowych i oczywiście pisanie dla nich programów. Wydaje się, że Arduino świetnie zaspokaja tą potrzebę. Do naszej dyspozycji jest bezpłatne środowisko programistyczne Arduino IDE działające pod kontrolą najpopularniejszych systemów operacyjnych, czyli Windows, Linux i Mac OS. Uzupełnieniem jest olbrzymia liczba płytek drukowanych przeznaczonych do stosowania w aplikacjach pisanych w Arduino IDE (i nie tylko), które można podzielić na płytki główne z mikrokontrolerami (np. Arduino Uno) oraz płytki z różnorodnymi układami peryferyjnymi nazywane w świecie Arduino shieldami (np. z modułami do komunikacji bezprzewodowej, z wyświetlaczami ciekłokrystalicznymi).
 |
Arduino umożliwia łatwe budowanie urządzeń elektronicznych z równie łatwym pisaniem programów dla tych urządzeń. |
Arduino IDE
Środowisko programowania Arduino IDE jest narzędziem bardzo łatwym do opanowania, ale jednocześnie o bardzo ograniczonych możliwościach. Z jednej strony jest to zaleta – poznanie wszystkich możliwości środowiska ( fot. 1) zajmie nie więcej niż kilka minut.
Fot. 1
Dla porównania na fot. 2 znajduje się widok okna środowiska Atmel Studio 6, w którym również można pisać programy m.in. dla mikrokontrolerów z rodziny AVR – na podstawowym ekranie można naliczyć ponad 60 przycisków (!) skrótów wykorzystywanych do dostępu do najczęściej stosowanych pozycji.
Fot. 2
Z drugiej strony, prostota Arduino IDE powoduje, że nie można wykorzystywać wielu bardzo przydatnych w życiu programisty funkcji takich, jak praca krokowa programu, zastawianie pułapek programowych czy też podgląd fragmentu pamięci przy zadanych warunkach logicznych. Ta „prostota” spowodowała jednak również to, że stosunkowo łatwo udało się przygotować Arduino IDE do pracy pod kontrolą najpopularniejszych systemów operacyjnych, czyli Windows (fot. 1), Linux (fot. 3) i Mac OS X (fot. 4).
Fot. 3
Fot. 4
Warto również wspomnieć, że kolejną zaletą wspomnianej „prostoty” Arduino IDE jest możliwość stosunkowo łatwego zaadaptowania środowiska do pracy z inną rodziną mikrokontrolerów (wynika to również z faktu, że opracowano je w oparciu o ideę otwartego oprogramowania). Przykładem takiego rozwiązania jest środowisko programistyczne MPIDE (fot. 5) oraz płytki z serii chipKIT firmy Digilent, wykorzystujące mikrokontrolery z rodziny PIC32 firmy Microchip.
Fot. 5
Arduino IDE z jednej strony zapewnia stosunkowo łatwą pracę, a z drugiej nie oferuje zbyt dużych możliwości jak na współczesne środowisko programistyczne. Tak to już w życiu jest – coś za coś…
