Wydaje się, że pojawienie się mikrokontrolerów z rdzeniem ARM miało miejsce tak niedawno, tymczasem mamy już na rynku kolejną ich generację. Każda oczywiście jest bardziej wydajna, szybsza, ma większe zasoby etc. Układy te są produkowane przez wiele firm, nawet takich, które swego czasu były bardzo mocno przywiązane wyłącznie do własnych koncepcji.

Do producentów preferujących, przynajmniej w pewnym okresie, wyłącznie własne rozwiązania należy zaliczyć Atmela. Firma ta wprawdzie startowała z klonem dobrze znanego i doskonale sprawdzonego w tamtych czasach mikrokontrolera rodziny ’51, ale wyposażenie go w pamięć typu Flash było w tamtych czasach posunięciem rewolucyjnym, które zagwarantowało osiągnięcie szybkiego sukcesu marketingowego. Świat jednak nie stał w miejscu. Mikrokontrolery zaczęły szybko ewoluować, stało się więc oczywiste, że konieczne było dokonanie kolejnego kroku technologicznego. Nową nadzieją były mikrokontrolery AVR, które pojawiały się w kolejnych mutacjach, podążając za światowymi trendami, a nawet je wytyczając – można tak z czystym sumieniem powiedzieć. Mikrokontrolery te do dzisiaj zresztą cieszą się olbrzymią popularnością i są bardzo chętnie stosowane przez elektroników amatorów i profesjonalistów. W pewnym momencie rozwoju elektroniki pojawiła się jednak firma oferująca na zasadach licencyjnych rdzeń mocnego, bardzo wydajnego procesora wytwórcom zewnętrznym.

Początkowo Atmel odrzucił pomysł produkowania „nie swojego” mikrokontrolera, jednak sukces tego produktu – mowa oczywiście o procesorach z rdzeniem ARM – zmusił niejako zarząd tej firmy do zmiany koncepcji strategicznej. I ponownie okazało się, że zdolność do adaptacji „obcych” wyrobów została przez Atmela opanowana do perfekcji. Jak zwykle wprowadzono szereg własnych pomysłów do wyrobu końcowego, wszak poza rdzeniem procesora resztę stanowiły własne rozwiązania. Efekt był, a właściwie jest taki, że mikrokontrolery Atmela z rdzeniem ARM znowu podbijają świat.

SAM3N, czyli jeden z wielu atmelowskich Corteksów M3

Aktualnie Atmel produkuje kilka typów mikrokontrolerów z rdzeniem Cortex-M3. Nas interesować będzie jednak tylko podrodzina SAM3N, gdyż opisywany w artykule zestaw ewaluacyjny SAM3N-EK Evaluation Kit jest przeznaczony właśnie dla tego typu układów.

W skład atmelowskiej podrodziny mikrokontrolerów SAM3N wchodzi kilka typów układów. Są one zgodne pod względem topologii wyprowadzeń z innymi mikrokontrolerami Atmela wyposażonymi w rdzeń ARM, a więc: SAM7S i SAM3S. Strategia ta doskonale ułatwia migrację pomiędzy poszczególnymi podrodzinami, jedynie pod warunkiem zachowania takich samych typów obudów w starych i nowych aplikacjach. Mikrokontrolery SAM3N są produkowane w obudowach o 48, 64 i 100 wyprowadzeniach. Wielkość obudowy decyduje o liczbie i rodzaju zaimplementowanych w danym układzie bloków peryferyjnych. Na rysunkach 1a…c przedstawiono schematy blokowe poszczególnych odmian mikrokontrolerów SAM3N, natomiast w tabeli 1 zestawiono najważniejsze ich cechy.

  
Rys. 1. Schemat blokowy mikrokontrolerów SAM3N w obudowach: a) 100-wyprowadzeniowej, b) 64-wyprowadzeniowej, c) 48-wyprowadzeniowej

Tab. 1. Zestawienie najważniejszych zasobów mikrokontrolerów SAM3N

Uwagi: 1. Tylko dwa timery dostępne za pośrednictwem PIO
            2. Tylko trzy timery dostępne za pośrednictwem PIO