Konstruktor odpowiedzialny jest za inicjalizację wybranego układu USART zgodnie z zadanymi parametrami. Na liście inicjalizacyjnej konstruktora są tworzone obiekty kolejek FIFO o zadanej wielkości. Następnie w zależności od numeru portu szeregowego inicjalizowane są linie GPIO tak, aby pełniły one funkcję obsługi układu peryferyjnego, oraz włączany jest wybrany USART, co realizowane jest przez metody periphcfg_usart1() , oraz periphcfg_usart2(). Następnie włączany jest port szeregowy oraz jest konfigurowany podzielnik układu tak, aby pracował z zadaną prędkością poprzez wywołanie metodyset_baudrate(). W następnej kolejności wywoływana jest metoda set_parity(), której zadaniem jest odpowiednie skonfigurowanie bitu parzystości. W zależności od wykorzystanego układu USART, do wskaźników obiektów przypisanych do przerwania przypisywane są adresy obiektu, oraz w kontrolerze NVIC włączane są przerwania. Sterownik posiada dwie podstawowe metody interfejsu umożliwiające wysłanie oraz odbieranie znaków, które mogą być wykorzystane przez inne klasy.

List. 6. Definicja metody wysłania znaku do portu szeregowego

int usart_buffered::putchar(unsigned char c, int 
timeout=isix::ISIX_TIME_INFINITE)
{
    int result = tx_queue.push( c, timeout );
    start_tx();
    return result;
}

Metoda putchar() (list. 6) jest odpowiedzialna za wysyłanie znaku do portu szeregowego, przyjmuje ona dwa parametry znak do wysłania, oraz maksymalny dopuszczalny czas oczekiwania, na miejsce w kolejce FIFO. Działanie tej metody jest bardzo proste i sprowadza się do próby zapisania danych do kolejki, a następnie wywołanie metody start_tx(), które zadaniem jest rozpoczęcie nadawania znaków, pozostała część jest realizowana przez procedurę obsługi przerwania.

List. 7. Definicja metody odebrania znaku z portu szeregowego

//Getchar
int getchar(unsigned char &c, int timeout=isix::ISIX_TIME_INFINITE)
{
    return rx_queue.pop(c, timeout );
}

Metoda getchar() (list. 7) umożliwia odbieranie znaków z portu szeregowego, przyjmuje ona dwa argumenty: referencję do znaku oraz maksymalny czas oczekiwania na ten znak. Działanie tej metody sprowadza się jedynie do wywołania metody pop() kolejki odbiorczej. Jeżeli w buforze jest jakiś znak umieszczony przez procedurę obsługi przerwania wówczas następuje jego odczytanie. Jeżeli w buforze nie ma ani jednego znaku następuje zablokowanie aktualnego wątku do momentu odebrania znaku.
Cała praca realizowana jest głównie przez procedury obsługi przerwania, które są wywoływane w momencie, gdy na wybranym porcie szeregowym jest miejsce w buforze nadawczym, lub został odebrany jakiś znak. Zgłoszenie przerwania od danego portu szeregowego powoduje rozpoczęcie wykonania funkcji usart1_isr_vector() lub usart2_isr_vector() – list. 8.

List. 8. Implementacja funkcji obsługi przerwań

    //Usart 1
    void usart1_isr_vector(void) __attribute__ ((interrupt));
    void usart1_isr_vector(void)
    {
        if(usart1_obj) usart1_obj->isr();
    }
    //Usart 2
    void usart2_isr_vector(void) __attribute__ ((interrupt));
    void usart2_isr_vector(void)
    {
        if(usart2_obj) usart2_obj->isr();
    }