Nowe peryferia w mikrokontrolerach PIC10/16

 

 

 

 

 

Mikrokontrolery PIC10/16 są znane i popularne od lat, mimo tego nadal mają potencjał rozwojowy pozwalający „zakochanym” w nich konstruktorom implementować je w coraz bardziej wymagających aplikacjach. O ich rynkową kondycję producent dba konsekwentnie co jakiś czas wprowadzając nowe wersje mikrokontrolerów, a także nowe wersje ich wyposażenia peryferyjnego. Jedną z wybranych nowości przedstawiamy w artykule.

 

 

W artykule skupimy się na konfigurowalnych blokach logicznych CLC (Configuration Logic Cells), pozostawiając opisy pozostałych nowości (w tym Complementary Waveform Generators oraz Numerically Controlled Oscillator) do opisania w kolejnych wydaniach EP.
W konfigurowalne komórki logiczne CLC wyposażono mikrokontrolery z podrodzin PIC10F32x oraz PIC1xF150x. Są to stosunkowo proste, konfigurowalne bloki sprzętowe, budową przypominające komórki logiczne układów SPLD (jak GAL/PAL).

 

Rys. 1. Budowa komórki CLC stosowanej w mikrokontrolerach PIC10F32x

Rys. 1. Budowa komórki CLC stosowanej w mikrokontrolerach PIC10F32x

 

 

Na rysunku 1 pokazano budowę CLC stosowanych w mikrokontrolerach PIC10F32x, a na rysunku 2 CLC z mikrokontrolerów PIC1xF150x. Budowa komórek CLC umożliwia utworzenie wielu funkcji kombinacyjnych (bazujących na strukturze logicznej A-O-I i przerzutniku RS) i synchronicznych (przerzutniki JK, D, latch) czterech zmiennych z wewnętrznych sygnałów występujących w mikrokontrolerze lub sygnałów zewnętrznych. Warianty funkcji dostępne w logicznych CLC pokazano na rysunku 3.

 

Rys. 2. Budowa komórki CLC stosowanej w mikrokontrolerach PIC1xF150x

Rys. 2. Budowa komórki CLC stosowanej w mikrokontrolerach PIC1xF150x

 

 

Rys. 3. Warianty funkcji logicznych w CLC

Rys. 3. Warianty funkcji logicznych w CLC

 

 

Komórki CLC można używać do generacji na przykład sygnałów przerwań (wyzwalanie wybranymi zboczami lub poziomem), wyzwalających (na przykład przetwornik A/C) lub sygnałów sterujących zewnętrznymi obwodami (sygnał wyjściowy z CLC jest podawany na linię GPIO poprzez bufor trójstanowy lub bezpośrednio). W mikrokontrolerach PIC10F32x zastosowano jedną komórkę CLC, a w PIC1xF150x do czterech takich komórek (ich liczba zależy od typu mikrokontrolera), które – co interesujące – można łączyć ze sobą kaskadowo.
Żeby ułatwić konfigurację komórek CLC firma Microchip udostępniła konstruktorom łatwy w obsłudze, bezpłatny program narzędziowy CLC Designer, którego okno pokazano na rysunku 4.

 

Rys. 4. Okno programu <EM>CLC Designer</EM>” src=”/wp-content/uploads/artykuly/Nowe_peryferia_w_mikrokontrolerach_PIC10_16/rys4_14.do_artykulow.gif”></a></p>
<p style=Rys. 4. Okno programu CLC Designer

 

 

Program ten jest „niewspółczesny”: ma niewielkie wymagania w stosunku do komputera, archiwum ZIP po spakowaniu obydwu plików programu ma zaledwie 104 kB, działa na wszystkich stosowanych obecnie Windows (od XP, przez Vistę po Windows 7), nie wymaga też instalacji. Ta prostota budzi niemalże zachwyt w dobie gigabajtowych plików instalacyjnych, składających się – jak sugerują równie potężne objętościowo „łaty” – głównie z błędów.

 

Oprogramowanie CLC Designer jest dostępne bezpłatnie pod adresem www.microchip.com/get/euclctool

 

Do pobrania

O autorze