LinkedIn YouTube Facebook
Szukaj

Wstecz
SoM / SBC

Pierwsze kroki z Raspberry Pi: RPi jako emulator komputera ZX Spectrum i konsoli Neo Geo

Konsola Neo Geo

Wielkimi krokami zbliżamy się w kierunku czasów nam współczesnych. W historii rozwoju konsol gier wideo znajdujemy się na tzw. etapie konsol czwartej generacji, do których zaliczamy m.in. 16-bitowe Mega Drive, Super NES oraz Neo Geo. Konsola Neo Geo (fotografia 5) została zaprojektowana przez firmę SNK w roku 1990. O sukcesie rynkowym konsoli (Neo Geo zostało umieszczone na 19 miejscu w rankingu najlepszych konsol w historii, opracowanym przez IGN – uk.ign.com) zadecydowała nie liczba wydanych na nią tytułów (tych było tylko około 160) ale ich jakość i wysoka grywalność. Fanom elektronicznej rozrywki nie trzeba przedstawiać takich tytułów jak King of Fighter, Fatal Fury, Metal Slug X czy serii Samurai Shodown.

 

Fot. 5. Wygląd konsoli Neo Geo

Fot. 5. Wygląd konsoli Neo Geo

 

Do emulacji Neo Geo wykorzystamy emulator gngeo (strona główna projektu: http://gngeo.berlios.de). Od początku roku 2012 pliki źródłowe projektu zostały przeniesione pod adres http://code.google.com/p/gngeo. Z tego adresu pobierzmy najnowszą, oznaczoną numerem 0.8, wersję aplikacji:

wget http://gngeo.googlecode.com/files/gngeo-0.8.tar.gz

Następnie rozpakowujemy pobrane archiwum:

tar xvzf gngeo-0.8.tar.gz
cd gngeo-0.8

Zanim przystąpimy do etapu konfiguracji i kompilacji upewnijmy się, że posiadamy w systemie zainstalowane biblioteki SDL oraz zlib:

sudo apt-get install libsdl-dev
sudo apt-get install zlib1g-dev

Gdy wiemy, że nasz system spełnia wszystkie wymagania stawiane przez gngeo, możemy przystąpić do konfiguracji i kompilacji kodu źródłowego:

./configure --disable-i386asm
make && sudo make install

Całość procesu trwa około 20 minut. Po zakończonej kompilacji, kolejnym niezbędnym do uruchomienia gngeo krokiem jest utworzenie katalogu w którym umieścimy BIOS oraz pliki ROM:

mkdir $HOME/NeoGeo_Roms

Jak wspomniano wyżej, dystrybuowanie plików ROM oraz BIOS posiada ograniczenia prawne. Do uruchomienia gngeno niezbędny jest plik BIOS (neogeo.zip), który w postaci archiwum ZIP należy umieścić w nowoutworzonym katalogu NeoGeo_Roms. Również w tym katalogu umieszczamy pliki ROM (pliki z rozszerzeniem *.zip). Aby mieć możliwość uruchomienia wybranych ROM-ów z poziomu graficznego interfejsu użytkownika uruchamiamy gngeo  z parametrem -i wskazującym na lokalizację katalogu NeoGeo_Roms:

gngeo -i $HOME/NeoGeo_Roms

 

Rys. 6. Interfejs emulatora gngeo

Rys. 6. Interfejs emulatora gngeo

 

Ustawień grafiki oraz domyślnego położenia ROM-ów i BIOS-u możemy dokonać również edytując plik konfiguracyjny gngeorc (tworzony po pierwszym uruchomieniu emulatora):

vi $HOME/.gngeo/gngeorc

Po wybraniu optymalnych ustawień możemy już przejść do najprzyjemniejszej części całego etapu:

 

Rys. 7. Metal Slug X na emulatorze gngeo 

Rys. 7. Metal Slug X na emulatorze gngeo

 

Rys. 8. Metal Slug X na emulatorze gngeo 

Rys. 8. Metal Slug X na emulatorze gngeo

Łukasz Skalski - absolwent Politechniki Gdańskiej, miłośnik FLOSS, autor książki "Linux. Podstawy i aplikacje dla systemów embedded" oraz szeregu artykułów dotyczących programowania systemów wbudowanych. Zawodowo związany z firmą Samsung. Wszystkie wolne chwile poświęca projektowaniu i programowaniu urządzeń wyposażonych w mikroprocesory 8-/16- i 32-bitowe. Szczególnym zainteresowaniem obejmuje tematykę systemu Linux w aplikacjach na urządzenia embedded.