Najbardziej optymalnym wyborem  jest opcja binaries-based installation, która umieści w pamięci Raspberry Pi jedynie pliki wykonywalne bez pobierania kodów źródłowych. Po zatwierdzeniu decyzji i kilku minutowej konfiguracji użytkownik zostanie poinformowany o zakończeniu całego procesu:

Rys. 2. RetroPie – ekran zakończonej instalacji

Jeżeli zainstalowaliśmy RetroPie w domyślne lokalizacji (katalog domowy), wszystkie ROM-y należy umieścić w katalogu /home/pi/RetroPie/roms i posortować według typu emulowanej maszyny. Aby ROM był prawidłowo wykrywany przez emulator, plik musi posiadać rozszerzenie nadane według poniższej konwencji:

Jedyną niedogodnością stawianą przez RetroPie jest konieczność zamknięcia sesji X, przed uruchomieniem emulatorów. W środowisku LXDE możemy wylogować się z sesji X wybierając czerwony symbol zasilania umieszczony w prawym dolnym rogu ekranu:

Rys. 3. Zamknięcie sesji X w środowisku LXDE

Po przejściu do wiersza poleceń uruchamiamy RetroPie poleceniem:

emulationstation

Rys. 4. Super Mario Bros oraz Duck Tales uruchomione na emulatorze RetroPie (konsola NES)

Rys. 5. Harvest Moon oraz Zelda III uruchomione na emulatorze RetroPie (konsola SNES)