W zależności od tego, jakiego rodzaju sygnały nas interesują, warto użyć preselektora (filtru), który znajduje się w górnej prawej części wyświetlonego okna (rysunek 6), przy czym trzeba pamiętać, że po ustaleniu trybu filtrowania trzeba każdorazowo nacisnąć przycisk List, który odświeża listę wyświetlonych sygnałów.
W naszym przypadku skupimy się na analizie zmian stanów na liniach wyjściowych w zależności do zmian stanów na liniach wejściowych, więc filtr powinien być ustawiony na Pins: all. Listę znalezionych przez symulator linii wejściowych i wyjściowych widać na rysunku 5, warto ją porównać z naszym projektem (rysunek 7) – jak widać, w obydwu przypadkach nazwy linii wejściowych i wyjściowych są identyczne.
Po wybraniu linii i/lub sygnałów, które będą uwzględniane podczas symulacji (w naszym przypadku będą to wszystkie linie) przenosimy je do listy Selected Nodes (rysunek 8). Wybór zatwierdzamy przyciskiem OK, po zatwierdzeniu w kolejnym oknie także za pomocą OK, wybrane sygnały zostaną wyświetlone w edytorze przebiegów jak pokazano na rysunku 9. Liniom wejściowym domyślnie są przypisane stany logicznego „0”, a wyjściom stany nieustalone.
Teraz musimy przypisać stany linii wejściowych, na które będziemy badać reakcje wyjść zaprojektowanego układu. Zaczniemy od utworzenia na wejściu CLKin sygnału zegarowego, co wymaga ustawienia kursora myszki w dowolnym miejscu edytowanego przebiegu i naciśnięcia prawego przycisku myszki.
Z wyświetlonego menu kontekstowego wybieramy opcje Value>Count Value (rysunek 10), co spowoduje wyświetlenie okna edycji przebiegu zegarowego, które pokazano na rysunku 11.