[PRZYKŁAD] STM32NUCLEO: pierwsze kroki z mbed
Zestawy startowe NUCLEO z mikrokontrolerami STM32 to nadal „gorąca” nowość na rynku narzędzi tego typu, co ważne dla użytkowników – szybko rozwijana przez producenta. W artykule przedstawiamy krok-po-kroku jak przygotowywać aplikacje na jeden z zestawów z tej rodziny za pomocą bezpłatnego, sieciowego środowiska programistycznego mbed.
Zestawy z serii NUCLEO przedstawiliśmy w artykule, a nowe zestawy z tej serii oraz ekspandery współpracujące z nimi przedstawiliśmy w artykule.
Artykuł przygotowaliśmy bazując na zestawie Nucleo-F334R8, który jest jednym z dziewięciu aktualnie dostępnych modeli płytek rodziny Nucleo. Część użytkowa zestawu z mikrokontrolerem STM32F334R8T6 posiada dość skromne wyposażenie: dwie diody LED (zielona LD2 do wykorzystania w aplikacji użytkownika oraz czerwona LD3 informująca o zasilaniu mikrokontrolera), dwa przyciski (USER – ogólnego przeznaczenia oraz RESET – zerujący mikrokontroler), zworki umożliwiającej pomiar poboru prądu przez mikrokontroler oraz drugiej – odpowiedzialnej za wybór źródła zasilania mikrokontrolera (złącze USB lub z wyprowadzeń w części użytkowej: VIN (7 V…12 V), E5 V (5 V), +3V3 (3,3 V)). Na płytce znajduje się także rezonator 32 kHz oraz miejsce przeznaczone do zamontowania zewnętrznego rezonatora kwarcowego dużej częstotliwości (domyślnie mikrokontroler pracuje z wewnętrznym generatorem taktującym).
Zastosowany w zestawie mikrokontroler STM32F334R8T6 jest wyposażony w 32-bitowy rdzeń Cortex-M4F (mogący pracować z częstotliwością do 72 MHz) z jednostką zmiennoprzecinkową FPU, posiada 64 kB pamięci Flash, 16 kB pamięci ulotnej SRAM oraz 51 wyprowadzeń GPIO (w tym 25 mogących pracować z poziomami napięć do 5 V). W zestawie NUCLEO producent zintegrował programator/debuger ST-LINK/V2-1, współpracujący ze środowiskiem mbed i będący rozszerzeniem popularnego ST-LINK/v2, który jest obsługiwany w popularnych środowiskach programistycznych. Złącze miniUSB, jakie znajduje się na płytce, oprócz doprowadzania zasilania i umożliwienia komunikacji z programatorem jest wykorzystywane również przy emulacji pamięci masowej urządzenia USB, a także w komunikacji pomiędzy głównym mikrokontrolerem zestawu a komputerem (dzięki zaimplementowanej funkcji wirtualnego portu w układzie programatora). W tym ostatnim przypadku istnieje również możliwość skomunikowania się z zewnętrznym układem, wyposażonym w interfejs USART, dzięki zamontowanemu na płytce złączu CN3 w postaci gold-pinów z liniami Rx i Tx.
Szablon projektu w środowisku programistycznym mbed
Uruchomienie środowiska programistycznego mbed rozpoczynamy od zalogowania/rejestracji na stronie oraz kliknięcia przycisku Compiler w prawym górnym rogu strony głównej:
Następnie dodajemy zestaw Nucleo-F334R8 do listy docelowych platform środowiska, przy czym można to zrobić na dwa sposoby. Pierwszy sposób polega na podłączeniu płytki Nucleo do komputera poprzez przewód USB i otworzeniu pliku mbed.htm znajdującego się na dysku NUCLEO, jaki zaimplementowano w zestawie.
W rezultacie powinna załadować się strona z informacją o pomyślnym dodaniu platformy, po czym można przejść do okna projektu.
W przypadku drugiego sposobu należy kliknąć ikonkę w prawym górnym rogu okna projektu i w okienku Select a Platform wcisnąć przycisk Add Platform. Na stronie, jaka się załaduje, znajdujemy interesujący nas zestaw, wybieramy go oraz klikamy Add to your mbed Compiler (jeśli zestaw został już dodany to w tym miejscu można go usunąć z listy przyciskiem Remove).