W skład standardowego wyposażenia mikrokontrolerów STM32L wchodzi 6 lub 8 timerów, po 2 lub 3 interfejsy SPI i I2C, 3 lub 5 USART-ów, jeden kanał USB device, dwa komparatory analogowe, 12-bitowy przetwornik A/C (od 16 do 40 multipleksowanych kanałów wejściowych), dwa 12-bitowe przetworniki C/A z wyjściami napięciowymi, a także interfejsy umożliwiające sterowanie segmentowymi LCD – te ostanie są dostępne wyłącznie w mikrokontrolerach STM32L152 oraz STM32L162. Mikrokontrolery STM32L162 wyposażono dodatkowo w koprocesor kryptograficzny realizujący algorytm AES128 w trybach ECB (Electronic CodeBook), CBC (Cypher Block Chaining) oraz CTR (Counter Mode).

Ważnym elementem wyposażenia prezentowanych mikrokontrolerów są wbudowane w bloki GPIO komórki sensorów pojemnościowych, które można wykorzystać do budowy klawiatur i nastawników bezstykowych. Ich implementację ułatwiają przykłady i biblioteka STM32 Touch Sensing Library udostępniona bezpłatnie przez firmę STMicroelectronics.

W zależności od rodzaju obudowy, liczba dostępnych GPIO mieści się w zakresie się od 36 do 114 linii. Producent zadbał o kompatybilność rozmieszczenia wyprowadzeń i większości możliwości funkcjonalnych bloków peryferyjnych mikrokontrolerów STM32L z klasycznymi STM32, montowanymi w takich samych obudowach (STM32L są oferowane w: LQFP/VFQFN48, LQFP/BGA64 i LQFP/BGA100, LQFP144 oraz BGA132), dzięki czemu konstruktorzy mogą dostosować wydajność obliczeniową i pobór mocy przez mikrokontroler do wymogów aplikacji bez konieczności modyfikacji płytki drukowanej.

Technologia półprzewodnikowa zastosowana do produkcji mikrokontrolerów STM32 zapewnia minimalizację prądów pasożytniczych, dzięki czemu pobór prądu przez mikrokontroler w stanie spoczynku (standby) nie przekracza 0,3 µA, a w stanie stop nie przekracza 0,57 µA (obydwie wartości @3,6 V). Tak dobre wyniki osiągnięto m.in. dzięki zastosowaniu zaawansowanego systemu taktowania bloków peryferyjnych, co jest rozwiązaniem wprowadzonym na rynek wraz z mikrokontrolerami wyposażonymi w rdzenie z rodziny Cortex-M. Możliwość indywidualnego włączania i wyłączania sygnałów taktujących bloki peryferyjne, a także możliwość doboru częstotliwości tych sygnałów powodują (w technologii CMOS natężenie pobieranego prądu jest zależne od częstotliwości przełączania tranzystorów), że projektant ma duży wpływ na sposób wykorzystania w tworzonej aplikacji wewnętrznych bloków peryferyjnych i w wyniku tego na pobór mocy przez mikrokontroler podczas pracy.

Wraz z poszerzeniem rodziny STM32L o nowe typy mikrokontrolerów producent opublikował nowe wersje dokumentacji, w których zweryfikowano i zmieniono wartości niektórych istotnych parametrów, w tym:

• pobór prądu w trybie standby z aktywnym RTC wynosi 1,1 µA (@3,6V) zamiast wcześniej podawanej wartości 1,4 µA,
• pobór prądu w trybie stop z aktywnym RTC wynosi 1,45 µA (@3,6V) zamiast wcześniej podawanej wartości 1,9 µA.