Problem w pomiarze 2-przewodowym polega na tym, że rezystancja przewodów dodaje się do rezystancji mierzonej, gdyż obwód jest połączeniem szeregowym. W zależności od stosunku tych rezystancji błąd pomiarowy może wzrosnąć nawet do kilkudziesięciu procent, o czym nie zawsze pamiętamy przeprowadzając taki pomiar. Wystarczy jednak oddzielić od siebie obwód prądowy od napięciowego, by praktycznie wyeliminować wpływ spadku napięć na przewodach. Zasadę takiego pomiaru przedstawiono na rysunku 2. Miernik wyposażono w źródło prądowe dostarczające prąd płynący przez badaną rezystancję i wywołujący proporcjonalny do tej rezystancji spadek napięcia. Napięcie to jest mierzone przez woltomierz VM, którego rezystancja wewnętrzna jest bardzo duża, wielokrotnie większa niż zsumowane rezystancje w jego obwodzie. Zatem prąd w obwodzie napięciowym ma pomijalnie małe natężenie, a więc spadki napięć na rezystancjach przewodów w tym obwodzie można pominąć. Dysponując prawdziwym napięciem na rezystorze oraz prądem przez niego płynącym, rezystancja RX jest wyznaczana z bardzo małym błędem.
Rys. 2. 4-przewodowy pomiaru rezystancji
Konfiguracja 4-przewodowa jest też często wykorzystywana przy pomiarach temperatury. W tym przypadku pojawia się jednak jeszcze jedno zagadnienie techniczne, które należy jakoś rozwiązać. Problemem jest nieliniowa charakterystyka czujników, którą należy linearyzować w czasie rzeczywistym, aby uzyskiwać prawidłowe odczyty temperatury. Własność taką mają na przykład termistory NTCT (Negative Temperature Coefficient Thermistor). Dla takich elementów podawana jest zwykle formuła matematyczna określająca charakterystykę danego elementu. Ma ona postać:
1/T=a+b ln(R) + c ln3(R),
w której: a, b i c są pewnymi stałymi parametrami czujnika, R jest rezystancją elementu w temperaturze T.
Wielkością fizyczną, którą mierzy miernik jest oczywiście rezystancja, ale po uruchomieniu odpowiedniej funkcji pomiarowej użytkownik może wprowadzić wartości stałych a, b i c. Dalsze przeliczenie przebiega automatycznie, a ostateczny wynik jest wyświetlany na wyświetlaczu w jednostkach oC, oF lub K. Jedna z funkcji matematycznych multimetru 2110 wykonuje powyższe obliczenie.
Zastosowanie w multimetrze 2110 wyświetlacza z podwójnym panelem, to doskonałe rozwiązanie sprawdzające się w wielu praktycznych zagadnieniach pomiarowych. Przykładem może być badanie silnika elektrycznego polegające na pomiarze napięcia lub prądu płynącego przez ten silnik, przy jednoczesnym monitorowaniu temperatury. Oba parametry są jednocześnie widoczne na wyświetlaczu. Konfiguracja takiego trybu pracy jest dość swobodna, o ile nie zachodzi konflikt wejść pomiarowych. Jeśli jednym z parametrów jest temperatura, to czujnikiem może być termopara, dla której przewidziano oddzielne, typowe dla tego rodzaju elementów gniazdo. Typy obsługiwanych przez multimetr 2110 termopar wraz z zakresami pomiarowymi przedstawiono w tabeli 2.
Tab. 2. Typy obsługiwanych przez multimetr 2110 termopar wraz z zakresami pomiarowymi
|
Typ termopary |
Zakres temperatury [oC] |
|
B |
600…1820 |
|
C |
0…2316 |
|
E |
-250…1000 |
|
J |
-250…1200 |
|
K (domyślna) |
-200…1372 |
|
N |
–200…1300 |
|
R |
0…1767 |
|
S |
0…1767 |
|
T |
–250…400 |
Miernik 2110 jest godny polecenia użytkownikom wykonującym pomiary zróżnicowanych parametrów elektrycznych gotowych urządzeń elektronicznych, ich pojedynczych modułów, a nawet elementów półprzewodnikowych. Przyrząd ten doskonale sprawdza się przy pomiarach ręcznych, półautomatycznych oraz całkowicie zautomatyzowanych. Długoletnie doświadczenie producenta jest gwarantem jakości wyrobu.
Dystrybutorem firmy Tektronix w Polsce jest firma TESPOL www.tespol.com.pl , ul. Klecińska 125, 54-413 Wrocław, tel.: 71 783 63 60, 22 675 75 42.
