Texas Instruments LM3410X: bateryjny zasilacz LED z serii Z-Power P4 Seoul Semiconductor

Prąd obciążenia płynący przez diody LED można obliczyć korzystając ze wzoru:

IF=0,19V/R2

gdzie:
IF – prąd płynący przez LED
R2 – rezystancja pomiarowa R2

Pokazany na rysunku 2 schemat aplikacyjny pozwala na stosowanie różnych kombinacji wartości elementów. W tabeli poniżej przedstawiono zestawienie kilku wariantów z uwzględnieniem kluczowych elementów: cewki L1, kondensatora C2 i rezystora R2.

Przykładowe wartości elementów dla różnych parametrów obciążenia przetwornicy z układem LM3410

Napięcie wyjściowe Prąd LED L1 C2 R2
16,5V 50mA 10µH/1,2A 2,2µF 4,02Ω
16,5V 50mA 15µH/1,2A 2,2µF 4,02Ω
16,7V 170mA 8,2µH/2A 4,7µF 1,15Ω
11V 340mA 10µH/1,2A 2,2µF 0,56Ω
8V 1A (w impulsie) 4,7µH/3A 10µF 0,2Ω

Wejście DIM układu LM3410 można wykorzystać do włączania/wyłączania LED podczas pracy układu. Podanie na to wejście napięcia większego od 1,8 V (co na schemacie pokazanym na rysunku 2 zapewnia rezystor R1) powoduje włączenie LED zasilanych przez przetwornicę. Zwarcie wejścia DIM do masy (napięcie poniżej 0,4 V) powoduje wyłączenie diod. Na płytce rolę włącznika spełnia służy zwora JP1 oznaczona DIM (fotografia 3). Możliwe jest również podanie na wejście DIM sygnału PWM o zmiennym wypełnieniu co umożliwia płynną regulację świecenia diod. Zalecana częstotliwość sygnału PWM powinna mieścić się w przedziale 200Hz…1kHz, maksymalne napięcie podawane na wejście DIM nie może mieć wartości większej niż napięcie zasilające, producent nie zaleca także pozostawienia tego wejścia nie dołączonego. Przy braku impulsów i niskim poziomie diody będą wygaszone, przy braku impulsów i wysokim poziomie diody będą świecić się z maksymalną jasnością.

Fot. 3. Budowa zestawu testowego i rozmieszczenie najważniejszych elementów na płytce

Fot. 3. Budowa zestawu testowego i rozmieszczenie najważniejszych elementów na płytce

Ponieważ podczas konwersji napięcia zasilającego w układzie LM3410 wydziela się sporo ciepła, należy zapewnić jak najlepsze jego odprowadzenie przez połączenie wyprowadzeń do możliwie dużych obszarów miedzi. W przypadku płytek dwustronnych można wykorzystać warstwę po przeciwnej stronie układu scalonego stosując w pobliżu przelotki między obydwiema warstwami.
Podobny problem dotyczy LED zastosowanych w projekcie: pod ich wkładką radiatorową znajduje się pocynowane pole miedzi połączone z podobnym obszarem ulokowanym na dolnej warstwie miedzi. W przypadku wykorzystania prezentowanej płytki jako źródła światła włączanego na czas dłuższy niż kilkanaście minut, konieczne jest zastosowanie dodatkowych radiatorów wspomagających chłodzenie LED.

Do pobrania

O autorze