Wróćmy jednak do poszukiwań artefaktów. Wiemy już, że o powodzeniu takich poszukiwań decyduje kilka czynników i parametrów oscyloskopu. Ponieważ zdolność do wykrywania nietypowych, nieokresowych zdarzeń jest bardzo ceniona przez użytkowników, producenci prześcigają się w implementowaniu funkcji i przystosowywaniu parametrów oscyloskopów do wykonywania tego typu zadań. W klasie oscyloskopu RTE1034 narzędzia takie są wręcz obowiązkowe.
Jednym z nich jest układ wyzwalania, mogący pracować w wielu zaawansowanych trybach. Nie sposób w krótkim artykule dokładnie omówić każdy z nich, ograniczymy się więc do kilku przykładów.
Oscyloskop RTE1034 ma następujące tryby wyzwalania:
– Edge – zboczem,
– Glitch – zakłóceniem impulsowym,
– Width – impulsem o określonej szerokości,
– Runt – impulsem o małej amplitudzie pojawiającym się pomiędzy większymi impulsami,
– Window – specyficznym zachowaniem się przebiegu w wirtualnym oknie wyznaczonym przez poziomy napięć i przedział czasu,
– Timeout – utrzymaniem się sygnału na określonym poziomie (po jego zmianie) przez określony czas,
– Interval – przekroczeniem czasu miedzy dwoma impulsami
– Slew Rate – określoną szybkością narastania/opadania sygnału
– Data2Clock – zdefiniowaną relacją między sygnałem synchronizowanym przebiegiem zegarowym i sygnałem zegarowym (inaczej setup/hold),
– Serial pattern – określoną sekwencją na linii interfejsu szeregowego,
– TV – sygnałem wideo (telewizyjnym).
Jak widać opcji jest sporo. Oprócz typowych, takich jak wyzwalanie zboczem, szerokością impulsu, nachyleniem zbocza, mamy szereg trybów przeznaczonych właśnie do poszukiwania wszelkiego rodzaju zakłóceń. Opcję Glitch poznaliśmy wcześniej. Można ją stosować, gdy chcemy wykryć krótkie zakłócenie impulsowe, np. takie jak na rys. 1. W tym trybie nie wyzwolimy jednak prawidłowo oscyloskopu, jeśli w badanym przebiegu będzie występowało tylko chwilowe przytrzymanie poziomu napięcia, jak na rys. 6a. O tym, że sytuacja taka ma miejsce, przekonujemy się jak zwykle dzięki dużej szybkości rysowania przebiegów na ekranie przy typowym wyzwalaniu zboczem (rys. 6b). Wyzwolenie oscyloskopu na podobnym zakłóceniu (zniekształceniu) będzie skuteczne na przykład po wybraniu trybu Window (rys. 7). Do wykrywania całej klasy podobnych zakłóceń służy jeszcze tryb wyzwalania – Runt. Generalnie, można powiedzieć, że w każdym z trybów Glitch, Window, Runt mamy do czynienia z różnymi przypadkami zachowywania się sygnału w zdefiniowanym oknie czasowym lub w określonym przedziale napięć. Różnice są dość subtelne, a skuteczne korzystanie z powyższych opcji wymaga pewnego doświadczenia.
Rys. 6. Obserwacja zakłócenia z zastosowaniem wyzwalania typu Window a) powiększone zakłócenie, b) wstępna obserwacja zakłócenia
Rys. 7. Okno konfiguracji wyzwalania typu Window
Kolejna grupa trybów wyzwalania jest przydatna do badania relacji czasowych. Timeout będzie niezastąpiony do badania zdarzeń następujących z pewnym opóźnieniem względem jakiegoś innego, charakterystycznego zdarzenia. Na rys. 8a obserwujemy na przykład oscylacje pojawiające się czasami po impulsie obserwowanym w innym kanale pomiarowym, ale zawsze z opóźnieniem ok. 80 ms. Jeśli interesują nas szczegóły w okolicach tych oscylacji, a zupełnie bez znaczenia jest to, co dzieje się wcześniej, najlepszym trybem wyzwalania będzie właśnie Timeout. Widzimy, że po jego wybraniu i określeniu odpowiedniego opóźnienia (rys. 9) punkt wyzwolenia przesunął się bliżej obserwowanych oscylacji (rys. 8b). Innym trybem wyzwalania, służącym do analizowania podobnych sytuacji jest Interval.
Rys. 8. Wyzwalanie Timeout a) lokalizacja zdarzenia odniesienia, b) wyzwolenie po włączeniu opóźnienia
Rys. 9. Okno konfiguracji wyzwalania typu Timeout
