[CAN i LIN] Analiza protokołów szeregowych oscyloskopami Rohde&Schwarz, część 3

Kolejne zdarzenie wyzwalające to „Identifier + Data”. Ten tryb wyzwalania poznaliśmy już podczas badania protokołu CAN. Wyzwolenie następuje po wykryciu ramki o podanym identyfikatorze (lub zakresie identyfikatorów) oraz zdefiniowanej danej występującej na konkretnej pozycji pola danych. Przy wprowadzaniu wzorców identyfikatorów i danych można korzystać ze znaku „X” zastępującego dowolną cyfrę heksadecymalną na danej pozycji. Identyfikator „3X” może więc oznaczać np. „3D”, „3C” itp. Jeśli bajty z pola danych będą traktowane jako liczba, to opcją transfer („Big endian” lub „Little endian”) można określać czy wzorzec jest wprowadzany od mniej znaczącej danej czy od bardziej znaczącej. Na przykład zaznaczenie opcji „Little endian” i wprowadzenie wzorca dla poszukiwanych danych „53 B3” oznacza de facto poszukiwania ciągu kolejno nadawanych danych: „B3 53”, czyli bajt B3 pojawi się na magistrali przed 53. Na rys. 14 przedstawiono efekt wyzwolenia po wprowadzeniu warunku: ID = 33h, dana = XX XX 01 (Big endian).

Rys. 14. Wyzwolenie po zlokalizowaniu ramki o identyfikatorze 33h zawierającej daną 01h na 3 bajcie pola danych

Pozostały do rozpatrzenia jeszcze dwa zdarzenia, które mogą być wykorzystane do wyzwolenia oscyloskopu. Pierwszym z nich jest ramka budzenia urządzeń dołączonych do magistrali LIN („Wakeup”). Jak wiemy, jest to impuls ze stanem dominującym o czasie trwania spełniającym podany wcześniej warunek. Na rys. 15 widoczne są takie ramki nadawane pomiędzy paczkami transmisji. W dolnej części ekranu ramkę tę powiększono funkcją Zoom.

Rys. 15. Ramka „Wakeup”

Ostatnia opcja wyzwalania pozwala lokalizować błędy występujące na magistrali LIN. Są to: błąd sumy kontrolnej, błąd parzystości w polu identyfikatora i błąd synchronizacji. Przykład sygnalizacji takich błędów przedstawiono na rys. 16. Na wykresie analizatora błędne pola są zaznaczane kolorem czerwonym. Należy zauważyć, że mimo braku arbitrażu w interfejsie LIN, zastosowane w nim mechanizmy kontroli poprawności transmisji są bardzo skuteczne.

Rys. 16. Wyzwolenie po zlokalizowaniu ramek, w których wykryto błędy a) parzystości w polu ID b) sumy kontrolnej

Przedstawione w trzech częściach artykułu pomiary najbardziej popularnych szeregowych interfejsów komunikacyjnych – UART/RS232, SPI, I2C, CAN i LIN wykonywane za pomocą oscyloskopów firmy Rohde&Schwarz potwierdziły wysoką ich przydatność do podobnych zadań. Algorytmy pomiarowe działają bezbłędnie, na uwagę zasługuje intuicyjna obsługa analizatora protokołów. Opisane interfejsy nie kończą możliwości oscyloskopów R&S. Planowane są także artykuły na temat analizy takich protokołów jak USB Compliance i Ethernet. Przedstawimy ponadto możliwości analizy protokołów, MIL-1553, ARINC 429.

 

O autorze