Emulator konsoli NES w systemie Linux na komputerze SoMLabs VisonSOM

Konfiguracja kontrolera Sony DualShock 3/4 w jądrze Linux

Czytelnicy którzy dobrze pamiętają czasy świetności konsoli NES, dość szybko zauważą, że wykorzystanie standardowej klawiatury komputerowej nie pozwala na pełne oddanie „magii” i grywalności tego systemu. Pośrednim rozwiązaniem problemu (w stosunku do zakupu i przystosowania oryginalnego kontrolera Famicon/NES) może być wykorzystanie kontrolera od innych, współczesnych konsol, np. Sony Playstation lub Xbox. Jądro systemu Linux zapewnia pełne wsparcie dla urządzeń Sony DualShock 3 (od jądra w wersji 3.15) oraz DualShock 4 (od jądra w wersji 3.15 dla pierwszej generacji kontrolera oraz od wersji 4.10 dla drugiej generacji). Wsparcie po stronie jądra systemu wyklucza zatem konieczność samodzielnej programowej implementacji obsługi kontrolera, a całość konfiguracji ogranicza się do włączenia odpowiednich opcji jądra z wykorzystaniem polecenia: make arch=ARM menuconfig:

W stosunku do domyślnej konfiguracji jądra systemu dostarczanej przez producenta płytki, warto również wyłączyć opcję debugowania interfejsu zdarzeń (Event debugging) – w przeciwnym razie wszystkie zdarzenia z podsystemu wejścia będą rejestrowane, co niepotrzebnie obciąży urządzenie, jak i również zmniejszy bezpieczeństwo całego systemu (hasła wpisywane przez użytkownika również będą rejestrowane):

Po ponownej kompilacji jądra systemu poleceniem make zImage, aktualizacji plików na karcie SD (obrazu jądra w katalogu /boot) i podłączeniu kontrolera DualShock do portu USB, w buforze komunikatów jądra zostaną wyświetlone informacje o poprawnym wykryciu urządzenia:

W lokalizacji /dev/input zostanie również utworzony wpis jsX, reprezentujący podłączony do systemu kontroler:

W przypadku połączenia USB należy upewnić się, że układ zasilania komputera jednopłytkowego jest w stanie dostarczyć do podłączonego urządzenia odpowiedni zapas mocy (w przypadku modułów VisionSOM podłączonych do płyty bazowej VisionCB-STD, zaleca się wykorzystanie dedykowanego zasilacza – wykorzystanie wyłącznie złącza z oznaczeniem „Linux Console + PWR-C” może okazać się niewystarczające). Alternatywną możliwością zestawienia połączenia pomiędzy kontrolerem a komputerem jednopłytkowym jest wykorzystanie łączności Bluetooth oraz stosu BlueZ.

Po poprawnym wykryciu podłączonego kontrolera DualShock, można przystąpić do konfiguracji klawiszy w sposób analogiczny jak miało to miejsce w przypadku standardowej klawiatury: Fceux→Options→Gamepad Config. Warto również wspomnieć, że sterownik kontrolera udostępnia również w przestrzeni użytkownika dodatkowe informacje o stanie naładowania baterii. Prostszą z opcji sprawdzenia stanu naładowanie kontrolera jest wykorzystanie interfejsu sysfs:

Dla kontrolera DualShock 3 poziom naładowania jest raportowany w kroku 25% (100%, 75%, 50%, 25% → co odpowiada czterem poziomom naładowania wyświetlanym w interfejsie konsoli Playstation3), natomiast dla DualShock 4 wartość kroku pomiaru wynosi 10%. Alternatywną formą sprawdzenia stanu baterii jest wykorzystanie narzędzia upower, wówczas w pierwszej kolejności należy wyświetlić listę urządzeń udostępniających statystki:

A następnie, określając ścieżkę urządzenia, wyświetlić jego aktualne statystyki:

O autorze